ผมตัดสินใจเลิกสูบบุหรี่หลังจากที่เข้ามาได้ไม่นาน (หัดดูดมาตั้งแต่ ป.6 ประมาณ 7-8 ปี) เพราะบุหรี่ในนี้มีราคาแพงมาก สามารถใช้แทนเงินได้เลย แถมเวลาญาติเยี่ยมเราก็จะโดนปล้นไปส่วนนึง แล้วต้องแบ่งให้เพื่อนอีกส่วนนึง เหลือสูบเองจริงๆ ไม่กี่มวน ผมคิดว่ามันเปลืองโดยใช่เหตุ และสงสารญาติที่มาเยี่ยมด้วย

ผมเคยลองเปลี่ยนมาสูบยาเส้นอยู่พักนึง แต่ผมว่ามันแรงเกินไป ดูด 2-3 ทีนี่มึนเลย แล้วมีอยู่ช่วงนึงที่ผมไม่สบายก็เลยหยุดสูบไปพักนึง พอหายกลับมาจะสูบอีกที คราวนี้สูบไม่อร่อยเลย อีกอย่างที่ผมตัดสินใจเลิกอย่างจริงจังก็คือ "กลัวฟันเหลือง" เพราะคนที่สูบบุหรี่ทุกคนฟันจะเหลือง แล้วปากเหม็นอีกด้วย ผมรู้สึกว่าถ้าเราเป็นแบบนี้ กว่าจะได้ออกฟันเราคงจะไม่เหลือแน่ๆ ผมเลยหักดิบเลย

แรกๆ ก็ต้องบอกว่าไม่ง่ายเลย คุณจะรู้สึกเหมือนกับว่า ทุกคนจ้องแต่จะเอาบุหรี่มาให้คุณสูบ (แถมเป็นบุหรี่ก้นกรองซะด้วย) แต่มันขึ้นอยู่ที่ว่าคุณจะปฏิเสธ หรือจะยื่นมือไปหยิบมันแค่นั้นเอง ซึ่งจังหวะนี้ถือว่าเป็นช่วงวัดใจเลย ถ้าคุณกล้าที่จะปฏิเสธมันก็จะค่อยๆ หายไป คราวนี้ก็ขึ้นอยู่ที่ว่าคุณจะกลับสูบอีกหรือเปล่าแค่นั้นเอง

ผมประกาศกับเพื่อนๆ ทุกคนไปว่า "ผมจะเลิกสูบบุหรี่แล้วนะ เพราะกลัวฟันเหลือง" เหตุผลอาจจะดูงี่เง่าไปนิด แต่ทุกคนก็เป็นกำลังใจ และคอยจับผิดผมเป็นอย่างดี ผมรู้สึกเจ๋งและเท่ขึ้นมายังไงไม่รู้ เวลาที่มีคนเอาบุหรี่มาให้สูบ แล้วผมกล้าที่จะปฏิเสธกลับไป เวลาญาติเยี่ยมทุกคนในตู้ก็จะแบ่งบุหรี่กัน ส่วนผมก็จะได้เป็นขนมหรือกับข้าวอย่างอื่นแทน