หลังจากที่ผมจับได้ใบดำ หน้าที่ต่อไปของผมก็คือ "การบวช" เพราะตอนนั้นผมคิดอยากจะมีครอบครัวแล้ว เลยอยากจะรีบบวชให้แม่ก่อน ตอนแรกก็รู้สึกกังวลใจอยู่เหมือนกันนะครับ ว่าจะบวชได้สักกี่วัน แต่ก็ยังดีที่มีลูกพี่ลูกน้องคนนึงชื่อ "แดง" มาบวชก็เป็นเพื่อนด้วยกัน

ช่วงตอนที่ผมบวชอยู่ ก็รู้สึกสบายใจดีนะครับ แต่ก็ยังอดเป็นห่วงงานที่อู่รถของแม่ไม่ได้ เพราะแดงที่เป็นช่างสีมาบวชอยู่กับผมด้วย เรา 2 คน ตั้งใจปฏิบัติ และพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด สุดท้ายเราก็บวชอยู่ได้ประมาณ 20 กว่าวัน ก็ขอลาสึก

ผมจำได้ว่าหลังจากสึกแล้วต้องนอนวัดอีก 3 คืน คืนแรกเราก็พากันหนีเที่ยวเลย ไปคาราโอเกะกลับมากันจนดึก ผมเมามากจนตอนเช้าไปช่วยพระบิณฑบาตไม่ไหว กลับมาหลวงพี่เลยเทศน์ให้ซะหลายกัณฑ์เลย

มีอีกเรื่องนึงที่ผมอยากจะเล่าก็คือ "เรื่องหมาหอน" วัดประดับเป็นวัดที่เงียบสงบมาก แถมมีเสียงหมาหอนทุกคืน ถึงกลางคืนเมื่อไหร่ผมแทบไม่กล้าลงจากกุฏิเลย จนวันนึงมีโอกาสผมเลยถามหลวงพี่ว่า "ที่วัดนี่มีผีเยอะเหรอครับหลวงพี่??" หลวงพี่ก็ถามกลับว่า "เราเห็นเหรอ??" ผมก็ตอบว่า "ไม่เคยเห็นหรอกครับ แต่ได้ยินหมาหอนทุกคืนเลย" แล้วหลวงพี่ก็ตอบว่า "ไม่ใช่ผีหรอกโยม มันหอนเพราะมันโดนยุงกัน" โธ่!! ไอ้เราก็หลงกลัวซะตั้งนาน